ی وقتایی که باخودم فکرمیکنم میبینم توی دنیای من آدمایی هستندوبودندوشایدخواهندبود کهاگه تموم دنیاتم به پاشون بریزی اونقدربی چشم ورواندکه تاتاریخ انقضات واسه شون سربرسه خیلی راحت با یه نگاه مظلوم نماتوی چشات زل میزنندومیگن.ارزش توبیش ازاین حرفاس.....مابه دردهم نمیخوریم....وتوتنهامیمانی وتنها.....وچه دیرفهمیدم عیب کارکجاس.....من ماندم باتنهایی....اورفت باچه تن هایی...
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت